Lietje Bauwens en Wouter De Raeve, die de veranderingen van dichtbij meemaakten vanuit hun atelierruimte op de 25ste verdieping van WTC toren 1, besloten het debat aan te gaan door een film te maken met de actoren die een stem opeisen in de transitie: politici, een activist, de privé-eigenaar, ontwerpers en anderen.

Met de WTC-torens als object ontrafelt het filmproject de machtsverhoudingen tussen de verschillende actoren die bij de stedelijke herontwikkeling betrokken waren, en traceert het de instroom van nieuwe progressieve, ecologische en horizontalistische ideeën en hun invloed op het gebied.

WTC A Love Story gebruikt fictie als methode om te onderzoeken welke verhalen het toneel betreden wanneer het proces van politieke vertegenwoordiging wordt versneld.